Parafia – miejscem udzielania i przyjmowania sakramentów

I Synod Diecezji Kaliskiej mówi:

Parafia pozostająca w jedności z diecezją, do której należy, trwa poprzez nią w jedności z całym Kościołem na ziemi pod przewodnictwem Najwyższego Pasterza, którym jest Papież – Biskup Rzymu.

Troskę pasterską nad parafią sprawuje proboszcz pod kierownictwem Biskupa diecezjalnego.

Wierni – członkowie Kościoła – pozostają z nim w jedności poprzez niewidzialne więzy łaski oraz więzy widzialne, wśród których szczególne znaczenie posiada przynależność do parafii, na której terenie zamieszkują. W parafii mają przystęp do rzeczywistości Kościoła – do słowa Bożego i świętych sakramentów, których szafarstwo jest sprawowane pod kierownictwem proboszcza.

Przywołana wyżej struktura Kościoła Chrystusowego stanowi rację uzasadniającą znaczenie parafii oraz przynależności do niej dla religijnego życia wiernych. Dlatego sakramenty święte powinny być udzielane i przyjmowane w parafii przynależności, chyba że poważne racje doradzają co innego. (statut 412)

 

CHRZEST ŚWIĘTY

I Synod Diecezji Kaliskiej mówi:

Znaczenie chrztu

Sakrament Chrztu wyzwala z grzechu pierworodnego i z wszystkich innych grzechów, rodzi do życia Bożego, włącza do wspólnoty Kościoła – Mistycznego Ciała Chrystusa – otwiera dostęp do pozostałych sakramentów, stanowi początek i fundament całego chrześcijańskiego życia. (statut 413)

Przyjmujący Chrzest

Dzieci powinny być ochrzczone możliwie najszybciej po urodzeniu. (statut 414)

Dziecko powinno być ochrzczone, jeżeli istnieje uzasadniona nadzieja jego katolickiego wychowania. (statut 415)

Zadania duszpasterzy

Duszpasterze powinni:

− organizować katechezę dla dorosłych, która budziłaby ich świadomość chrzcielną i ukazywała znaczenie Chrztu dla chrześcijańskiego życia,

− należycie pouczyć rodziców dziecka i chrzestnych o znaczeniu Chrztu i związanych z nim obowiązków, o ich odpowiedzialności za chrześcijańskie wychowanie dziecka oraz przygotować ich do uczestnictwa w obrzędach Chrztu. (statut 417)

Rodzice chrzestni

Przy wyborze kandydatów na rodziców chrzestnych należy uwzględnić wymogi prawa kanonicznego:

− wiek – ukończone 16 lat;

− osoby, które są katolikami praktykującymi, regularnie uczestniczą w niedzielnej Eucharystii, przyjęły sakrament Bierzmowania, przystępują do sakramentu Pokuty, swoim postępowaniem dają przykład chrześcijańskiego życia. (statut 418)

Rodzicami chrzestnymi nie mogą być osoby żyjące w niesakramentalnym związku małżeńskim oraz te, które chociaż są katolikami, notorycznie zaniedbują praktyki religijne i prowadzą życie naganne. (statut 419)

Rodzice chrzestni przed chrztem winni przystąpić do sakramentu Pokuty.

Chrzestny pochodzący z innej parafii winien przedstawić zaświadczenie od swojego proboszcza czy spełnia warunki wymagane dla posługi chrzestnego. (statut 420)

Miejsce Chrztu

Chrzest powinien być udzielany w kościele parafialnym rodziców dziecka. (statut 424)

Czas udzielania sakramentu

Synod zaleca udzielanie sakramentu Chrztu w niedzielę przy licznym udziale wiernych. Dniem szczególnym dla udzielania Chrztu jest Wigilia Paschalna. Jeśli przemawiają za tym słuszne racje, Chrztu można udzielić w jakimkolwiek dniu. (statut 426)

Uroczystości związane z chrztem

Duszpasterze niech zachęcają wiernych, aby z racji Chrztu dziecka urządzali uroczystości domowe skromne i bez alkoholu.

Niech także zachęcają do wprowadzania zwyczaju obchodów pierwszej rocznicy Chrztu z udziałem rodziców, rodziny i chrzestnych. (statut 428)

 

Dokumenty potrzebne do chrztu dziecka:

  • Akt urodzenia dziecka (odpis),
  • Akt ślubu rodziców: dokument świadczący o zawarciu Sakramentalnego Związku Małżeńskiego; w przypadku jego braku dokument z USC o zawarciu kontraktu cywilnego,
  • Dane personalne rodziców chrzestnych (imię, nazwisko, wiek, zawód i adres zamieszkania),
  • Zaświadczenie z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary i spełnieniu pozostałych warunków wymaganych do pełnienia funkcji rodzica chrzestnego.

 

BIERZMOWANIE

I Synod Diecezji Kaliskiej mówi:

Bierzmowanie, zwane sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej, mocą znamienia daru Ducha Świętego jednoczy chrześcijanina pełniej z Chrystusem i Kościołem, udziela mu siły do wzrastania w życiu Bożym, uzdalnia i zobowiązuje go, jako świadka Chrystusa, do apostołowania słowem i czynem w świecie, by jego życie społeczne i publiczne przepajać i kształtować duchem i wartościami Ewangelii, powołuje i uzdalnia do świadomego i aktywnego uczestniczenia w życiu Kościoła, zwłaszcza w liturgii niedzielnej Eucharystii. (statut 429)

Uroczystość Bierzmowania jest wydarzeniem w życiu Kościoła w parafii, dlatego cała wspólnota parafialna powinna być dobrze poinformowana i przygotowana do uroczystości poprzez kazania, pouczenia, modlitwę. Szczególne znaczenie w przygotowaniu mają osobne spotkania z rodzicami i świadkami Bierzmowania.

Synod zachęca, aby w bliskości Bierzmowania urządzić dla kandydatów, ich rodziców i świadków osobny dzień skupienia, połączony z przystąpieniem do sakramentu Pojednania.

Uroczystość Bierzmowania powinna zgromadzić parafię jak najliczniej w jej świątyni.

Synod zachęca, by w miesiącach poprzedzających Bierzmowanie organizować pielgrzymki do Katedry, gdzie zostało poświęcone krzyżmo – materia sakramentu. Dniami szczególnie podatnymi dla organizowania pielgrzymek są: Wielki Czwartek, rocznica ustanowienia Diecezji, święcenia kapłańskie. (statut 431)

Przyjmujący sakrament Bierzmowania

Kandydat powinien wyrazić wolę przyjęcia tego sakramentu i być należycie przygotowanym, powinien także osiągnąć odpowiedni wiek umożliwiający mu odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych oraz świadome podjęcie zadań, do których zobowiązuje sakrament Bierzmowania.

Decyzja o dopuszczeniu do Bierzmowania należy do proboszcza, który ją podejmuje po konsultacji z katechetami i rodzicami. (statut 432)

Zapóźnieni

Wierni, którzy z różnych powodów nie przyjęli sakramentu Bierzmowania we właściwym czasie, powinni go przyjąć po należytym przygotowaniu najpóźniej przed wstąpieniem w związek małżeński. (statut 435)

Świadek Bierzmowania

Świadek ma troszczyć się o to, aby bierzmowany postępował godnie, jak przystało uczniowi Chrystusa i wiernie wypełniał obowiązki wypływające z tego sakramentu.

Świadkiem powinien być: katolik, bierzmowany, prowadzący życie zgodne z wiarą, wolny od kary kanonicznej, po ukończeniu 16 roku życia.

Wypada, aby świadkiem Bierzmowania był ktoś z chrzestnych bierzmowanego. w przypadku braku innych świadkiem może być ojciec lub matka bierzmowanego. (statut 436)

 

EUCHARYSTIA

I Synod Diecezji Kaliskiej mówi:

Eucharystia stanowi źródło i szczyt całego życia chrześcijańskiego. W niej zawiera się największe i pełne duchowe dobro Kościoła, to jest sam Chrystus. Sprawując Eucharystię, wierni jednoczą się z Chrystusem i w Nim jednoczą się między sobą w bosko-ludzką wspólnotę Kościoła. W ten sposób Eucharystia buduje i objawia Kościół. (statut 440)

Uczestnictwo wiernych w Eucharystii

Obowiązkowi uczestniczenia we Mszy św. zadość czyni ten, kto w niej bierze udział w niedziele i święta lub w dniu poprzedzającym wieczorem, to jest od godziny 16.00.

Ze względu na podkreślenie świątecznego charakteru niedzieli i święta Synod zachęca, by uczestniczyć we Mszy w sam dzień świąteczny. (statut 473)

Obowiązek uczestniczenia we Mszy świętej obejmuje wszystkie niedziele oraz uroczystości i święta nakazane, do których należą:

- Uroczystość Narodzenia Pańskiego – 25 grudnia

− Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki – 1 stycznia

− Uroczystość Objawienia Pańskiego – 6 stycznia

− Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (Boże Ciało)

− Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – 15 sierpnia

− Uroczystość Wszystkich Świętych. (statut 474)

Należy zachęcać wiernych, aby, zgodnie z tradycją, uczestniczyli w Eucharystii i przyjmowali Komunię świętą także w święta nie nakazane:

− Niepokalane Poczęcie NMP – 8 grudnia

− św. Szczepana (drugi dzień oktawy Narodzenia Pańskiego) – 26 grudnia

− Matki Bożej Gromnicznej – 2 lutego

− św. Józefa, głównego Patrona Diecezji Kaliskiej – 19 marca

− Poniedziałek Wielkanocny (drugi dzień oktawy Zmartwychwstania Pańskiego)

− Święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła (poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego)

− św. Apostołów Piotra i Pawła – 29 czerwca. (statut 475)

Synod zachęca, aby pielęgnować zwyczaj uczestniczenia we Mszy świętej również w dni powszednie, szczególnie Adwentu i Wielkiego Postu, w pierwsze piątki oraz w pierwsze soboty miesiąca. (statut 476)

 

Msze św. w parafii NMP Matki Kościoła w Łąkocinach w niedziele:

O godz. 9.00 i 11.00;

Pierwsza Komunia święta w parafii przynależności

Dzieci powinny przystępować do I Komunii św. w swoich parafiach, również wówczas, kiedy na lekcje religii uczęszczają w szkole położonej na terenie poza parafią ich przynależności.

W parafii uczestniczą bowiem we Mszy św. niedzielnej, dzięki czemu na trwałe wkorzeniają się we wspólnotę Kościoła, poznają ją i wychowują się do regularnego udziału w jej życiu, zwłaszcza we Mszy św. w niedzielę. Nie zabezpiecza tego grupa szkolna, która przez pewien czas może dać nawet głębsze przeżycie wiary, lecz w dłuższej perspektywie niesie niebezpieczeństwo zaniechania życia religijnego. Grupa szkolna kończy się bowiem z chwilą ukończenia szkoły. Wówczas brak wkorzenienia w parafię może przejawić się w utracie więzi z Kościołem, zwłaszcza przez permanentną absencję na Mszy św. niedzielnej. (aneks 19)

 

POKUTA I POJEDNANIE

I Synod Diecezji Kaliskiej mówi:

Miejsce i sposób sprawowania sakramentu

Zwyczajnym sposobem sprawowania sakramentu Pojednania jest spowiedź indywidualna (uszna) w kościele. (statut 494)

Spowiedź w kościele parafialnym: codziennie przed każdą Mszą św.

 

NAMASZCZENIE CHORYCH

I Synod Diecezji Kaliskiej mówi:

 Materia i forma sakramentu

Chrystus wielką troską otaczał ludzi chorych. Ustanowił dla nich sakrament, którego Kościół od czasów apostolskich udziela chorym przez namaszczenie olejem i modlitwę kapłanów. (statut 501)

 Przyjmujący sakrament

Sakramentu Namaszczenia chorych udziela się wiernemu w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości. Można go także udzielać osobom chorującym przez dłuższy czas oraz tym, które czeka poważna operacja. (statut 503)

Sakrament Namaszczenia chorych wolno powtórzyć, jeśli chory po wyzdrowieniu znów zachoruje. Można go powtórzyć także w tej samej chorobie, jeśli nastąpiło wyraźne jej pogorszenie. (statut 505)

Można udzielić sakramentu Namaszczenia osobom nieprzytomnym. Jeśli nie ma pewności co do intencji i usposobienia chorego, należy uczynić to warunkowo. (statut 506)

Nie należy udzielać sakramentu Namaszczenia chorych osobom zmarłym. W przypadku wątpliwości co do śmierci, można udzielić sakramentu warunkowo. (statut 507)

 Duszpasterska troska o chorych

Niech rodzina chorego, a także sąsiedzi, zadbają o poproszenie kapłana w odpowiednim czasie z posługą sakramentalną oraz przygotują chorego i jego mieszkanie i wezmą udział w domowej liturgii. (statut 514)

 

Odwiedziny chorych z posługą sakramentalną mają miejsce w naszej parafii w każdy pierwszy piątek miesiąca lub w nagłym przypadku po indywidualnym zgłoszeniu i ustaleniu terminu.

 

SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA

I Synod Diecezji Kaliskiej mówi:

Małżeńskie przymierze łączące mężczyznę i kobietę we wspólnotę całego życia skierowaną ze swej natury ku dobru małżonków oraz dla zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa do godności sakramentu. (statut 519)

Zaręczyny

Duszpasterze winni zachęcać młodych, aby zawarcie małżeństwa poprzedzili zaręczynami w gronie rodzinnym kilka miesięcy przed ślubem. Zaręczyny, czyli przyrzeczenie małżeństwa, mogą pomóc zaręczonym odpowiedzialnie przygotowywać się do małżeństwa. Mogą też włączyć bardziej w to przygotowanie rodziny obu stron. Zaręczyny nie mogą jednak być uważane za pewną formę legalizującą wspólne zamieszkanie. (statut 521)

Przygotowanie narzeczonych

 Nupturienci powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej narzeczonej lub narzeczonego przynajmniej trzy miesiące przed datą planowanego ślubu. (statut 522)

Narzeczeni powinni mieć ukończoną parafialną katechezę ponadgimnazjalną przygotowującą do małżeństwa i życia w rodzinie. W przypadkach wyjątkowych katechezę równorzędną, obejmującą 25 tematów parafialnej katechezy ponadgimnazjalnej. (statut 523)

Narzeczeni winni uczestniczyć przynajmniej w czterech spotkaniach prowadzonych przez poradnię życia rodzinnego zatwierdzoną przez Kurię Diecezjalną. (statut 524)

Katoliccy narzeczeni winni dwukrotnie przystąpić do sakramentu Pokuty i Eucharystii: zaraz po badaniu kanonicznym oraz przed zawarciem małżeństwa. Powinni od spowiednika otrzymać pisemne zaświadczenie przystąpienia do spowiedzi.

Niech duszpasterze zachęcają, by jedna z tych spowiedzi była spowiedzią generalną z całego życia. (statut 525)

 Miejsce zawierania małżeństwa

Synod zachęca, aby zgodnie z tradycją, sakrament Małżeństwa zawierać w parafii narzeczonej. (statut 528)

 

Dokumenty potrzebne do zawarcia sakramentalnego związku małżeńskiego:

  • dowód osobisty;
  • aktualne świadectwo chrztu św. z parafii chrztu;
  • świadectwo nauki religii z ostatniej klasy poszczególnych etapów nauki;
  • świadectwo ukończenia katechezy parafialnej dla młodzieży ponadgimnazjalnej lub innej formy przygotowania bliższego do sakramentu małżeństwa;
  • zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (w 3 egz., ważne 3 miesiące) stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa cywilnego (w przypadku małżeństwa konkordatowego) lub akt ślubu cywilnego w przypadku jego wcześniejszego zawarcia.

Termin spotkania w Biurze Parafialnym narzeczeni ustalają uprzednio z Księdzem Proboszczem.